دوستان گرامی : حقیقت در جهان هستی همواره در زیر خروارها واقعیت پنهان مانده است وما باید با مجاهدت وتلاش سعی در کنار زدن این واقعیت های داشته باشیم که روی حقیقت زندگی ما را پوشانده است تنها راه مبارزه بریدن از این وابستگی هاست قطع این ارتباط های بیرونی است که مارا سخت در لنجن زار این روزمرگی ها فرو می برد . چشمان ما را نسبت به حقیقت پیرامون ما سخت می بندد وما را دچار یک سردر کمی می کند که نهایت آن پوچی واز خود بیگانگی است که ما بدان دچار هستیم لذت ها پوچ وعبث زندگی ما را همواره بسوی خود می گشاند وجسم وروح ما را فرسوده می سازد .در پرداختن به یک خود سازی عظیم روحی که منشأحقیقی ساختن است با آن توأم باشد وهزار توی شاختن آفات را به دنبال داشته باشد وبریدن از آفات اخلاقی را سرلوحی حرکت خودمی سازد زیستن در ظل این حقیقت که روح انسان نیاز به ساختن دارد تا جسم در کنار آن به آرامش برسد خود یک حقیقت است که از دیر باز ذهن آدمی را به خود مشغول ساخته است در این پرداختن ذهنی سیر وسلوک عرفانی جایگاه بس رفیع ومنحصر به فردی در تاریخ وتفکر ما ایرانیان داشته است چه در سایه همین مراقبت های روحی وروانی است که انسان می تواند به ساختن ابعاد روحی بپردازد که با آن می تواند مشکلات جسم وروح را التیام بخشید وبا توجه به این پیشین تاریخ وهویت که ایرانیان از آن برخوردار هستیم می توانیم به حقایقی در زندگی دست یابیم که دیده مارا نسبت به زندگی وزیستن عوض کند شما را به تفکر در این مورد دعوت می کنم .